کولبری شغل نیست، یک درد است/تصویری از محرومیت

📌دکتر محمدرئوف قادری:

کولبری شغل نیست، یک درد است، درد بیکاری، درد نان،
و بلکه تصویری آشکار و روشن از محرومیت است،
محرومیتی که معلول بی تدبیری‌ها، تبعیض‌ها و نابرابری‌هاست،
ملتی که به نسبت وزن اجتماعی‌اش در ساختار قدرت و ثروت حضور نداشته باشد تبعاً در کانون تصمیم گیری‌ها و تصمیم سازی‌ها نیز حضور نخواهد داشت و به همان نسبت نیز از توسعه‌ی متوازن محروم خواهد بود،
این توسعه نیافتگی و عقب ماندگی در اشکال مختلف سیاسی،اجتماعی، اقتصادی و عمرانی آشکار خواهد شد و در شکل بارز آن در فقر و بیکاری خودنمایی خواهد کرد تا بدانجا که قیمت نان جان میشود،
سالهاست این دیار فراموش شده از بی عدالتی در رنج است،
نخبگانش حذف و مدیرانش به حاشیه رانده میشوند،
گویا هنوز مرزدارانی غیور هستند و مرزبانی نیز با فقر و نداری عجین است،
هنوز در مرزهای وطنم مرثیه‌ی نان در برابر جان یک معامله‌ی عادلانه است.

صادق میرزایی نیز همچون آزاد و فرهاد یکی از هزاران قربانی این تراژدی ناعادلانه است،
صادق اولین کبوتر پر کشیده و اولین فریاد ناشنیده‌ی اورامانات نیست و آخرین آن نیز نخواهد بود،

تراژدی تاریخ مردمان سرزمینم سالهاست
بانک اذان مساجد و
صدای ناقوس کلیساهاست،

با تأثر و تأسف فراوان
آسمانی شدن روح خسته‌ی صادق را نه فقط به خانواده‌ی داغدارش بلکه به همه‌ی جوانان همدردش تسلیت میگویم.

و اکنون با تأسی از تکرار این واقعه تلخ این سؤال به ذهن متبادر می‌شود که:

آیا وقت آن نرسیده است در یک توافق خیرخواهانه و تعامل چند جانبه با نهادهای مسئول و متولی امور منطقه اجازه دهیم، یک بار دیگر همچون سنوات ١٣٧۵ الی ١٣٧٩ مردم محروم منطقه از مواهب مرزنشینی و مرزبانی و مزایای تجارت مشروع بدون کوچکترین خسارت جانی و مالی بهره‌مند شوند؟
مگر نه آنکه در آن سالها بخشی از مردم منطقه از فقر و فلاکت نجات یافتند و هرگز دلی داغدار نشد و کوچکترین تهدیدی متوجه امنیت کشور نگردید.؟
راستی تکرار تصمیم‌های خوب و عام المنفعه چه اشکالی دارد.؟

یادمان باشد که این مرزنشینان هستند که خسارت‌های جانی و مالی حاشیه نشینی در جنگها و هجوم دشمنان به وطن را پرداخت میکنند،
یادمان باشد که مردمان سرزمینم هنوز هم تاوان سالها جنگ و دفاع را پرداخت میکنند،
یادمان باشد که امنیت وطنم مرهون سالها جنگ و جهاد مرزنشینان در جبهه و جنگ بوده است.
و اکنون حق دارند زندگی کنند، آنها یک بار بیشتر به دنیا نمی‌آیند.
کمی تعقل، کمی تفکر❗️